رشت جان عزیزم در پس آرزوهایم
هر لحظه ای که به تو فکر میکنم خدا را هزاران بار شاکرم
از مهری که به من داشت، تا ذره ذره وجودم از تو باشد و
خاطرات شیرین تمام دوران زندگی ام در تو سپری شود
هرگز توان فراموشی ات را نداشته و ندارم…
آخر دوست داشتن رسم اول با معرفت بودن است و من آن را از تو آموختم…